فروش یک ساختمان دو طبقه روی پیلوت در سنگتجن نوشهر این واحد ویلایی دو طبقه دو واحد مجزا یک واحد آن تکمیل شده و یک واحد طبقه پایین فقط آجر چینی شده نمای ساختمان فعلا نیمه کاره است واحدی که آماده است که فیلم از آن در سایت موجود است میتوانید نگاه کنید این واحدی که تکمیل شده 120 متر بنا 2 خواب مستر 1 عدد کابینت ممبران درجه یک .. تمام شیرالات درجه یک .. سیستم گرمایش پکیج .. رادیات وصل .. کفپوش سرامیک درجه یک .. یک تراس بزرگ رو به شمال که حدود 5 متر است طبقه سوم این ساختمان یک بهار خواب 14 متری دارد .... با سرویس مجزا .... در قسمت جلوی این بهار خواب یک تراس حدود 10 متری که ویو کاملا 360 درجه رو به جنگل دارد طبقه اول هم بصورت نیمه کاره و فقط آجر چینی شده 170 متر زمین .... و جمع کل بنا 250 متر است بدون در نظر گرفتن پارکینگ املاک کوک نوشهر این ساختمان با این شرایط تهاتر با آپارتمان 3 خواب انجام میگیرد ویدیو کوتاه از این واحد
فلت در لغت و در لغت نامه دهخدا به معنای: طبقه همکف ساختمان که ارتفاع آن از بقیه طبقه ها کمتر است.
در واقع ویلای فلت و یا همکف طبقه ایی مجزا ندارد و تنها یک طبقه گذر دارد.
در کل ویلاهایی که با اختلاف سطح حداقل یک متر از زمین ساخته می شوند و در کل بدون اختلاف سطح گذر هستند، خانه همکف و یا فلت می گویند.
ویلا فلت سقف ارتفاع از 3.5 متر شروع و به 4.5 متر از سطح زمین می رسد
ویلا فلت در شمال بیشتر ساخته می شود
به نوع ویلا فلت در مجموع می شود گفت کم هزینه بیشتر در دهه های 70 و 80 در نوشهر ساخته می شد. اکثر سازنده ها این نوع ویلاها را به جهت هزینه کم شان می ساختند.
سنگ تجن روستایی در ۴ کیلومتری شهر نوشهر و در استان مازندران ایران قرار دارد. روستای سنگ تجن در مجاورت جنگل بوده و دو چشمه معروف چشمه گردو و اسپییو از چشمههای پر آب شهرستانهای نوشهر و چالوس میباشد که آب شرب شهرستانهای نوشهر و چالوس و همچنین اکثر روستاهای اطراف نیز از این چشمهها تأمین میشود. هر یک از شعبات این دو چشمه به یکی از روستاهای اطراف سرازیر گشته و جهت کشاورزی استفاده میگردد. وجه تسمیه در اطلاعاتی که مربوط به وجه تسمیه نوشهر بدست آمدهاست به نظر میرسد که نام قدیم نوشهر «سنگتجن» بودهاست. طبق کتاب ایرج افشار سیستانی با عنوان "پژوهشی درنام شهرهای ایران این شهر (نوشهر) که در۱۳۲۷ ه. ق ایجاد شدهاست تا سده نهم ه. ق روستایی به نام خواج یا خواجک یا خواچک بود سپس سنگ تجن نامیده شد که ملک ساعدالدوله تنکابنی بودهاست. بعدها به دلیل قرار گرفتن کنار دریا و رفتوآمد کشتیهای بازرگانی مورد توجه حبیبالله خان تنکابنی قرار گرفت و حبیب آباد نامیده شد. در کنار چشمه آب، ده حبیب آباد واقع است که سابقاً خواجک خوانده میشد. در کتاب «سفرنامه مازندران» که مربوط به ناصرالدین شاه است و هماکنون نیز نسخه خطی آن در کتابخانه ملی موجود است نام نوشهر را سنگ تجن ذکر کردهاست. منابع