آب نما چیست
عکس یک آبنما (فواره) نورپردازی شده (عکاسی شده در شب) در کلانشهر قم یک آبنما نورپردازی شده در قم حوضچهها یا حوضهای کمعمق که اغلب در آنها فوارههای متعدد و چراغهای رنگین تعبیه میشود به آبنما معروف هستند.در ویلاهای شمال بیشتر در جلوی حیاط یا گوشه ایی از باغچه کار شده و به جذابیت حیاط افزوده . آب نما معمولا عمقی۶۰ سانتیمتری دارد و برحسب شکل و فرم طراحی شده، با مصالح ساختمانی مختلف ساخته میشوند. گاهی در کناره آنها از لکههای گلکاری یا جعبههای گل استفاده میکنند. میتوان در داخل یا کنار آلاچیقها آبنماهای کوچکی احداث کرد. از سالیان دهه بیست تا واپسین سالهای دهه پنجاه خورشیدی بسیاری از میدانهای شهرهای بزرگ کشور دارای حوض و استخر مدور همراه با فوارههای فراوان و آبنماهای طراوت افکن شدند، در بستر میدانهای اصلی پایتخت (تهران) از دیرباز آبنماهای دلانگیزی ساخته شده بود از جمله زیباترین آبنماهای طراحی شده مربوط به میدان ولیعصر تهران بود با فوارههای بسیار بلندی که از صدها متر آن سو تر نمایان بود یا آبنماهای زیبای واقع در میدان ونک، فلکه صادقیه، میدان آزادی، تجریش، هفت حوض، فلکه بازار دوم نازیآباد و.. و… نیز در کنار میدان ولیعصر تهران و در بین بلوار الیزابت (کشاورز) چشمه ساری جاری بوده که آب آن از رودخانه کرج واقع در مرکز تهران سرچشمه میگرفته، هماکنون در بین کلانشهرهای توسعه یافته شهر تبریز یکی از فقیرترین شهرهای کشور بلحاظ بودش آبنما در پارکها و میدانها میباشد به گونهای که از سال ۱۳۸۸ بنابدلایلی پیچیده و بدستور شهردار وقت در وهله نخست آبنمای فرهنگیترین مکان شهر تبریز (فلکه دانشگاه) زدوده شده و پس از آن تعداد قابل توجهی از میدانها همراه با آبنماهای قدیمی که داشتند نابود شده و همزمان با کوبیده شدن میدانهای آبنمادار شهر تبریز، استخر میانی و آبنمای دیرپایترین پارک عمومی شهر (باغ گلستان) و دیگر پارکهای تبریز نیز از میان برداشته شد لذا این اقدامات صورت گرفته توسط سازمان شهرداری، هماکنون کلانشهر تبریز را در ردیف فقیرترین شهرهای پیشرفته کشور بلحاظ بودش آبنما قرار داده. املاک کوک
سنگ تجن روستایی در ۴ کیلومتری شهر نوشهر و در استان مازندران ایران قرار دارد. روستای سنگ تجن در مجاورت جنگل بوده و دو چشمه معروف چشمه گردو و اسپییو از چشمههای پر آب شهرستانهای نوشهر و چالوس میباشد که آب شرب شهرستانهای نوشهر و چالوس و همچنین اکثر روستاهای اطراف نیز از این چشمهها تأمین میشود. هر یک از شعبات این دو چشمه به یکی از روستاهای اطراف سرازیر گشته و جهت کشاورزی استفاده میگردد. وجه تسمیه در اطلاعاتی که مربوط به وجه تسمیه نوشهر بدست آمدهاست به نظر میرسد که نام قدیم نوشهر «سنگتجن» بودهاست. طبق کتاب ایرج افشار سیستانی با عنوان "پژوهشی درنام شهرهای ایران این شهر (نوشهر) که در۱۳۲۷ ه. ق ایجاد شدهاست تا سده نهم ه. ق روستایی به نام خواج یا خواجک یا خواچک بود سپس سنگ تجن نامیده شد که ملک ساعدالدوله تنکابنی بودهاست. بعدها به دلیل قرار گرفتن کنار دریا و رفتوآمد کشتیهای بازرگانی مورد توجه حبیبالله خان تنکابنی قرار گرفت و حبیب آباد نامیده شد. در کنار چشمه آب، ده حبیب آباد واقع است که سابقاً خواجک خوانده میشد. در کتاب «سفرنامه مازندران» که مربوط به ناصرالدین شاه است و هماکنون نیز نسخه خطی آن در کتابخانه ملی موجود است نام نوشهر را سنگ تجن ذکر کردهاست. منابع