بروزرسانی: 1403/04/07
کد ملک: 579
3
فروش دو ویلا 70 متری داخل یک حیاط در سنگتجن نوشهر فروش ویلا منطقه روستایی در سنگتجن/ ویلا 2 خوابه دارای سند تگ برگ شش دانگ/ موقعیت ملک بومی نشین/ داخل حیاط پارک دو ماشین/ این ویلا با آپارتمان معاوضه می شود و 50درصد پول
مقاله کوتاه
درخصوص ویلا کلنگی حرف هایی هست که باید بدونید ویلا کلنگی در نوشهر تقریباً عمر مفید ۳۰ سال عنوان شده و این متونه در شهرستانهای مختلف تغییراتی در عمر بنا داشته باشه یعنی اینکه مثال در شهرستان یزد عمر مفید یک ساختمان بیش از ۵۰ سال برسد یعنی ساختمان پس از ۵۰ سال کلنگی است . به همین صورت شهرستانهای دیگه مثل اصفهان یا تهران چون جای خشک و بدون رطوبت هستند این ساختمان ها قدمت بیشتری دارند ولی در مازندران به علت بارندگی زیاد رطوبت زیاد و سطح آب بالا این باعث میشه که در مازندران قدمت ساختمان ها کمتر عنوان بشه . در نوشهر قدمت ساختمان ها را به سی سال محاسبه می‌کنند و این رو در نظر بگیرید اگر سازهای محکم و با مهندسی خوب با مصالح خوب ساختمان داشته باشد میتوانیم این عمر بنا را در مازندران به بیش از ۴۰ سال درنظر بگیریم ملاک اصلی ساختمان این است چهره ساختمان کلنگی دیده نشود و به صورتی باشد که با ساختمان های جدید همخوانی داشته باشد ما در منطقهای داریم از این نوع بناهای قدیمی که در آن زمان نقشه قوی و مهندس قوی داشته و الان پس از بیست سال این ساختمان به سبک جدید دیده میشود پس ملاک اصلی در ساختمان های کلنگی به قدمت آنها نیست به متریال خوب به نقشه مهندسی خوب به معمار خوب به پیمانکار خوب بستگی دارد.
سنگ تجن روستایی در ۴ کیلومتری شهر نوشهر و در استان مازندران ایران قرار دارد. روستای سنگ تجن در مجاورت جنگل بوده و دو چشمه معروف چشمه گردو و اسپی‌یو از چشمه‌های پر آب شهرستانهای نوشهر و چالوس می‌باشد که آب شرب شهرستانهای نوشهر و چالوس و همچنین اکثر روستاهای اطراف نیز از این چشمه‌ها تأمین میشود. هر یک از شعبات این دو چشمه به یکی از روستاهای اطراف سرازیر گشته و جهت کشاورزی استفاده می‌گردد. وجه تسمیه در اطلاعاتی که مربوط به وجه تسمیه نوشهر بدست آمده‌است به نظر می‌رسد که نام قدیم نوشهر «سنگتجن» بوده‌است. طبق کتاب ایرج افشار سیستانی با عنوان "پژوهشی درنام شهرهای ایران این شهر (نوشهر) که در۱۳۲۷ ه. ق ایجاد شده‌است تا سده نهم ه. ق روستایی به نام خواج یا خواجک یا خواچک بود سپس سنگ تجن نامیده شد که ملک ساعدالدوله تنکابنی بوده‌است. بعدها به دلیل قرار گرفتن کنار دریا و رفت‌وآمد کشتیهای بازرگانی مورد توجه حبیب‌الله خان تنکابنی قرار گرفت و حبیب آباد نامیده شد. در کنار چشمه آب، ده حبیب آباد واقع است که سابقاً خواجک خوانده می‌شد. در کتاب «سفرنامه مازندران» که مربوط به ناصرالدین شاه است و هم‌اکنون نیز نسخه خطی آن در کتابخانه ملی موجود است نام نوشهر را سنگ تجن ذکر کرده‌است. منابع
